Woorden dringen niet meer tot je door
je gedachten zijn ver weg.
Jij, de vergeten mens.
De liefde is uitgeblust
je hebt niets meer om te geven.
Jij, de vergeten mens.
Je ogen stralen niet meer zoals vroeger
tranen, die zijn opgedroogd.
Jij, de vergeten mens.
Eenzaam slijt je je dagen
ver van het maatschappelijke leven.
Jij, de vergeten mens.
Vrienden zijn je vergeten
ze werden moe van je.
Jij, de vergeten mens.
Vergeten ben je
en alles om je heen raast maar door.
En jij, jij komt er niet meer voor.
Het duister heeft de macht over je leven
het licht is verdreven.
Jij vergeten mens, waarom zoek je niet verder.
Cees van Wijgerden