niets is er meer over van wat ik hadvele vrienden hebben mijn verlatenzij konden het niet begrijpenof wilde het niet begrijpen jaren “vastgezeten” te hebben mocht ik weer terug de maatschappij inen moet weer beginnen helemaal onderaanmaar de vrijheid lacht mij toe ik keek nog een keer achteromnaar het “gebouw” wat mijn “thuis’ wasmaar nooit …
Langzaam moet ik de draad weer oppakken. Vreemd….. om weer vrij te zijn.Het lijkt of alles is veranderdde mensen staan zo ver van mij. Beladen en vol met schuldgevoelvolg ik weer mijn nieuwe weg.Terugdenkend hoe het zo ver is gekomen. Niet begrijpend dat de knop zo is om gegaan bij me. Met pijn in mijn hart …
wat er ookin je omgaat en wat je lam legt je in de weg zitje ervan weerhoudt om je doel te bereiken het is een toch een deel van jouen het ligt eraanhoe je er mee om gaat Cees van Wijgerden
In het rumoer van het leven,word ik stil gezet.Een “moment”,waar mijn leven is veranderd. In het rumoer van mijn leven,is het niet meer zoals het was.Het “moment”,om niet te vergeten. In het rumoer van mijn leven,kijk ik omhoog,en weet, in dat “moment”,dat mijn Heiland,mij wilt omarmen,mij kracht wilt geven,mij wil troosten. Cees van Wijgerden
Vaak als ik op bezoekging kon ik het geen plekje geven,totdat ik de rust kreeg van binnen. Alleen langs het water.Denkend over de gevangenis,hoe het allemaal anders kan.Ik heb dat gevoel, schuldgevoel, Plotseling hoor ik in de verte stemmen.Toen ik opkeek,zag ik een menigte.Blij, al zingend trekken zij voort.Een heilig koor, ze komen dichterbij,ik zie …
Lang keken wij er naar uit,voor ons het einde, voor jou het begin.Het begin van een nieuw tijdperk in je leven.Je bleef staande, en groeide. Groeide naar de volwassenheid.Diep in mijn hart heb ik respect voor je,door met vallen en opstaan,het leven weer een doel te geven. Vooruit kijkend leek het lang.Terugkijkend was het maar …
Hoog stonden wij op de zware vesting,hangend over een dikke muur,afgewerkt met natuursteen. Kijkend over de brede rivier de Waal,een duwbak stuwde voort.Voor ons, een onstuimige donkere lucht,achter ons scheen de zon.Een kind lachte, een hond blafte. Na ruim anderhalf jaar.Jij en ik.Even vrij.Een kostbaar moment.Een korte vreugde. Stil staarden wij over het wijde gebied.Ieder …
Hier zit ik dan, dag in dag uit in mijn cel, heel alleen.Beladen en met veel vragen wat een ellende.Ik hoop op die ene of andere bekende,die me opzoekt en een arm om me heen slaat. Eén keer in de week mag bellen,dan heb ik zoveel in tien minuten te vertellen.Even weer een mooi contact,dat …
Soms is er iemand in je levendie je een goed gevoel geeft. Door jouheb ik een nieuwe “kijk” op mezelf. In moeilijke tijdensta je altijd voor me klaar.Jij bent de persoonwaar ik op steun als ik het nodig heb. Bedankt,voor de fijne vriendschap die we hebben.Ik ben blij dat jij in mijn leven bent gekomen. …
Speciaal voor jou in je cel Verdriet omringt mij.Mensen om mij heen begrijpen mij niet.Waarom ga je naar hem toe?Laat hem barsten. Stil op mijn kamer huil ik.Daar kan ik mezelf zijn.Diep in mijn binnenste geef ik om je. Ik mis je.Maar……. ik kan het niet onder woorden brengen. Waarom moest het zo lopen.Waarom is …
