Ik zag je lopen, daar op het strand.
je hoofd omlaag nergens naar kijkend.
Jij liep daar op een afstand!
Toen je naar mij opkeek, dat ene moment
zag ik je ogen, vragend om hulp.
Het was een blik vol verdriet, haat en machteloosheid.
Ik liep naar je toe, je leek te schrikken!
Maar toch liet je mij niet gaan
en bleef je voor mij staan.
Je vertelde mij, heel uitgebreid
dat er niemand was, die je zag zoals je was.
Niemand die je goede kanten bekeek.
Niemand die zag, dat ook jij, om liefde vroeg.
Je vertelde ook, dat iedereen wel dacht
dat je genoeg liefde kreeg en had!
Ik vroeg waar je woonde
maar je zei, dat je geen echt thuis had
zoals je die nooit schijnbaar hebt gehad!
Wees daarom ook lief voor elkaar
want een hart is heel kwetsbaar!
Geef elkaar een duwtje in de goede richting
zodat de ander ook blij kan zijn.
Zorg dat de ander ook voelt: Er bij te horen
Want je kunt geen liefde krijgen
als je hetzelf nog nooit hebt gegeven!
Marjanne Tiemens