Laat me nog even bij je zijn
nog even niet weggaan
laten we nog even praten
maar verdwijn niet zomaar.
Zonder dat ik geef
omdat ik niet verteld heb
waar ik zolang mee zit
wat mij soms donker maakt.
Waardoor ik soms geen licht meer zie
waardoor ik jou even nodig heb
vrienden, mensen om me heen
om te vertellen.
Dat mijn zin in het leven
even is weggevaagd
door de pijn van mijn hart
die soms zo erg gebroken lijkt.
Nog even niet
niet laten doordringen
niet accepteren en geloven
dat dit mijn hart is.
Waarom al de vragen blijven
en er geen antwoorden lijken te zijn
alles soms zo alleen lijkt
zo ver weg, zo gebroken.
Nog even niet
even niet weggaan
blijf heel even
alleen om even te huilen.
Even je gezicht te zien
mij te laten vertellen
dat er een beter plan met mijn leven is
dan dit.
Dat ik het aan Hem moet geven
maar zonder mensen, kan ik dat niet.
Willemieke