Weer een tiener omgekomen.
Een moment om stil te staan.
Stille getuigen langs de weg,
bloemen, we zijn diep gegaan.
Midden in de bloei van het leven,
weggerukt van ons vandaan.
Zonder een groet.
Weg is zijn bestaan.
Zijn naasten ontsteld.
Vragen over en weer.
Tranen vloeien,
steeds…. keer op keer.
Zijn naam staat geschreven,
bij velen die dit overkwam.
En nog steeds is het leed niet geleden,
dat de dood het leven ontnam.
En wij, wij moeten verder,
met dit grote gemis.
Lieve God, laat uw kracht stromen,
in deze grote droefenis.
Dat wij niet verhard
of bitter worden.
Wij zijn diep gegaan
en moesten afscheid nemen.
Cees van Wijgerden