In deze stilte kom ik tot U
en vouw mijn handen
en voel hoe klein ik ben.
Stamelend komen de woorden
over het verdriet wat ik U aan doe.
Steeds weer ga ik mijn eigen wegen,
steeds weer zoek ik naar eigen belang.
Ik weet, in deze stilte luistert U,
want als ik biddend met U praat
voel ik weer de rust die U mij geeft.
Ik kijk om, en begrijp mezelf niet.
Waarom ik geen tijd voor U had,
geen contact zocht,
U alleen liet staan.
Uw liefde,
schaamteloos geef ik toe,
is groter, is breder
dan ik ooit kan bevatten.
In deze stilte wil ik vragen:
Vader, sluit uw handen om mijn handen,
Uw Geest in mijn geest.
Dat we èèn mogen zijn.
Cees van Wijgerden