Ik ga de strijd aan om te leven.
en probeer alles te vergeten,
wat mijn verleden
pijn heeft aangedaan.
Soms heb ik even geen zin meer.
Maar als daaraan denk
geeft het mij een negatief gevoel
en dat doet diep in mijn hartje zeer.
Maar toch moet ik verder gaan.
Ik zie, dat er veel mensen zijn
die om me geven.
Dat geeft mij kracht
om weer verder te leven.
Sommigen denken te weten wie ik ben,
maar om mijn echte “ik” te kennen
moet je verder in mijn verleden gaan!
Gelukkig heb ik
vrienden die me steunen.
Vrienden om op te leunen
die er altijd voor me zijn!
Zij verzachten mijn pijn.
En dwars door alle vragen,
zie ik de sporen in het zand
waar ik loop
en waar ik wordt gedragen.
Dan mag ik weten
dat mijn naam staat geschreven
in de handpalm van mijn Vader.
Zo mag ik verder leven.
Hij is mijn goede Herder.
Kelly Grandia