Weet je, soms… soms kan ik er niet meer tegen.
Je komt thuis na een zware schooldag:
achtste uur gym en zo, weet je.
En dan stapels huiswerk:
wiskunde, scheikunde, natuurkunde, Frans, Engels, Duits.
Onder het eten moeten je ouders
je er nog eens op wijzen wat er allemaal fout gaat.
Die ouwe heeft altijd gelijk.
Ruzie dus, begrijp je wel?
Eet smakelijk.
Dan het zes uur-journaal:
politiek, paars, groen, weet ik al niet meer;
oorlog, honger, werkeloosheid, vervuiling,
en bij Nova gaan ze er nog dieper op in.
Dus heb ik m’n buik al vol, voordat de avond begint.
Wat een troep, wat een wereld.
Ze schoppen elkaar dood
en maken er nog een foto van ook.
Dat wordt dan een WordPress-foto.
Een klein kind met twee handen voor de ramen
in een oude bus, vragend:
“Wat gebeurt er met me?” De “prijs” van iemands ellende.
Wat moet ik er in vredesnaam aan doen?
Morgen, morgen ga ik er anders over denken.
Morgen, morgen begin ik weer met goede moed.
Cees van Wijgerden