Soms kan het stil zijn
van binnen
en weet je niet
waar je moet beginnen
Brandende ogen
die vol schieten met tranen
en zich langzaam
een weg weten te banen.
Vragen
die onbeantwoord blijven
en soms
een heel leven beschrijven.
………Sporen achterlaten
niets laat je dan
nog inpraten.
Biddend
kijk ik dan omhoog
met een brandend oog.
Want daar
is dan opeens een Vrind
die zegt;
hier is Mijn schouder
huil maar eens uit
Mijn kind.
Leg je hoofd
tegen Mijn schouder aan
het helpt echt
en het zal steeds beter gaan
Eens zullen al je tranen
in vreugde over gaan.
Cees van Wijgerden