Corona, we worden stilgezet

In twee weken tijd verandert de wereld. Het begon zo klein en het werd zo groot.Het nieuws overspoelt ons.En wij, wij lopen er achteraan met zijn allen in een achtbaan.   Stille straten, stille pleinenen een tegenstander in stilte.Hij drijf mensen in hun huizen.De natuur ontspringt,de lente komt en een merel zingt.   Niets is …

De uitslag….negatief

De draaideur nam me mee naar binnen.Zo werd ik opgeslokt in het onbekende.Voor de uitslag van het onderzoekje.Stil zit ik te wachten in een hoekje.   Mensen schieten aan mij voorbij.Ieder met zijn eigen verhaal.Sommige onzeker, de ander in vertrouwen,een ander met gefronste wenkbrauwen.   Nee, het ziekenhuis went nooit.Tergend langzaam gaan de minuten.Ik wacht …

De mislukkeling

Soms is het water ruw en onstuimig,bij stilte zo glad als een spiegel.Het lijkt zoveel op het leven. En dit beeld, heeft mijn leven vormgeven.   De leugen dat ik niet goed genoeg bent en dan weer een hoogte punt.Het lijkt wel of je alles aan kunt.Nergens is er een knelpunt.   Maar in al …

Even met je bellen

  Ik wil je even laten weten, dat in de drukte van het leven er momenten zijn waar ik de kans krijg om de stilte te ervaren. Even genieten en het bewaren.   Dit moment deel ik, om je te laten zien, dat er meer is dan wat het leven mij geeft. Deze kostbare momenten …

Altijd het laatste woord

  Steeds sta je op de voorgrond. Altijd heb je het laatste woorden die woorden zijn talrijkzonder dat je iemand aanhoort.   Zo wil je “iemand” zijn. Graag in het middelpunt.En je hebt niet het besef,dat je een ander iets gunt.   Gewoon een andere mening,of dat een ander het “iets” anders ziet. Jouw mening …

Je koos deze weg

op deze plek liepen jouw voetenje zocht het op om tot rust te komenzo lag je het leven op een weegschaalde voor en tegens.. tussen de bomen   op deze stille ochtend,gaan mijn gedachten terug hoe ik je heb leren kennenen gaan de beelden in vogelvlucht   wat jou al is overkomenonbegrijpelijk, zoveel verdrietsteeds moeten …

Mijn tijd met moeder

  Vandaag staat de tijd voor mij even stil. In deze stilte, gaan mijn gedachten terug,naar het moment, dat je van ons heen ging. En ja, wat gaat de tijd ontzettend vlug.   Het leven gaat gewoon door.En vaak kan ik weer lachen door verdriet heen.Maar ook huilen achter een gesloten deur. Zo verwerkt ik …

Open je hart

Open je hart…voor het onzichtbare dat zichtbaar wordt in jou;zich als een anker in je huisvest,als een baken je de weg wijst,de Liefde wil in je wonen,je vernieuwen en bijstaan; Je bent mooi èn nieuw“straal uit wat in je leeft”. Cobie Verheij- de Peuter

Mijn Pasen

Mag ik door uw ogen kijken,naar de wereld die bij me binnen komt.Mag ik door uw ogen kijken,opdat het mij niet elke keer afstompt. Mag ik door uw ogen kijken,naar degene die naast me staan.Mag ik door uw ogen kijken,die ik verdriet heb aangedaan. Mag ik door uw ogen kijken,om te leren dat u echt …

Moeder natuur

Langzaam stijgt een rode gloed omhoog,lichtstrepen, kriskras langs het wolkendek.Zo ontwaakt deze morgen in het zonlicht,de grijze mist langzaam optrekkend.Plotseling is er weer zicht. In de verte staan ze rustig te dromen,de Konikpaarden van dit gebied.Zij ontwaken samen met de zon.Langzaam beginnen zij te grazen,op zoek naar hun voedselbron. De rode geuzen liggen nog in …