Ingezonden gedichten

Onzichtbare armen

De grond onder je voeten,
is plotseling verdwenen.
Je tuimelt door de ruimte,
omgeven door de leegte.

Is dit je eigen falen?
Gebeurt dit met een reden?
De vragen blijven groeien,
de antwoorden ontbreken.

Je zekerheden branden.
En niemand komt ze blussen.
Het water dat je over hebt,
tranen op je kussen.

De klap kwam als verrassing.
Geen waarschuwing gekregen.
De puinhoop die je voor je ziet,
was gister een mooi leven.

Het houvast dat je zoekt,
heeft jou vast.

God tilt je op, met onzichtbare armen.
Hij laat niet los.
Hij laat je niet vallen, niet dieper vallen.
Dan Hij kan vangen.

Ik ben bij je in het water.
Ik ga met je door het vuur.
Ik bescherm je voor gevaren.
Ik blijf bij je in de buurt.

Lev
https://bandlev.nl/

 

Dit vind je misschien ook leuk...