Nee, kritiek kun je niet veel hebben,
je kort lontje is zo opgebrand.
Achter het vriendelijke gezicht,
schuilt vaak argwaan, bijna constant.
Tja, zo ben je op de wereld gezet,
zoekend steeds naar eigen belang.
Het lijkt me moeilijk om zo te leven
om te schuilen in je eigen gedachtegang.
Dus, ik laat je maar lekker gaan.
Met zulke lange tenen is geen leven.
Misschien wordt je ooit volwassen,
hopelijk loop je dan niet meer te zweven.
Ik weet het, zelfkennis komt niet vanzelf
daar gaat jaren overheen.
Dat moet je ondervinden en ondergaan.
Misschien ben je nog te jong, kleine dondersteen.
Achter de schermen blijf ik je volgen,
toch benieuwd naar je ontwikkeling proces.
Hopelijk groei je hier snel naar toe
en mag ik het zien, als voor jou een levensles.
Cees van Wijgerden