Even stilstaan

Geen thuis meer

 Voor jou:

Als je thuis, thuis niet meer is,
beslissen instanties… over jou.
Je mag jezelf niet meer zijn,
steeds is er weer wat
geen houvast, je staat gewoon in de kou.

Je leven is getekend.
Vele “thuishavens” heb je gehad.
Nog steeds leef je in onzekerheid.
Wat brengt de dag morgen,
soms ben je afgemat.

Begrijpelijk, dat je eigen afvraagt,
zij, die over jou beslissen, kennen ze jou wel.
Of ben je maar een nummer,
één van de vele die dit ondergaan.
Machteloos toekijkend, met kippenvel.

Alle goede bedoelingen en raadgevingen
worden over je uitgestort.
Jezelf afvragend, wat heb ik eraan.
Toch heb je nog een lichtpunt,
je zegt heel simpel: Ik vraag het wel aan God.

Ondanks alles blijf je staande
en zij, die over jou beslissen, geef je een les…
Het is geen behandelingsproces,
besluitvormingsproces,
maar een bewustwordingsproces.

Instanties die over mij beslissen…
luister:
Ik ben iemand!

Cees van Wijgerden

Dit vind je misschien ook leuk...