Steeds kom ik mijzelf weer tegen
als ik ga, op mijn eigen wegen.
Heer, als ik dan achterom kijk
heb ik alleen maar spijt.
Ik heb U laten staan,
juist toen ik U zo nodig had.
Moe van al het denken
zag ik niet U arm wenken.
En toch weet ik,
bij U mag ik schuilen,
uithuilen
mijn verhaal doen.
Heer, als het stil is van binnen,
wilt U mij er dan weer boven op tillen.
Mij vasthouden
maar bovenal, iets meer vertrouwen.
Cees van Wijgerden
