Ingezonden gedichten

Zonder afstand

Geluiden
van wegrijden en weer aankomen
nog een keer jouw blik,
heel even maar.

Mensen die om me heen
een weg zoeken
voor mij maakt het niet uit
waar ik heen zal gaan
het belangrijkste is
dat het enige waar ik nu bij wil zijn
weggaat.

Dat afstand
mij daarvan gaat scheiden
als iets wat ik niet vast kan houden
waar ik geen grip op heb
heldere blauwe ogen
mensen die rennen en lachen
die elkaar weer terug zien
maar ik neem afscheid
van jou.

En dan neem ik me voor
om de volgende keer
me nog meer te realiseren
wat ik telkens weer achter moet laten
en nog meer
wat er nu niet toe doet.

Langzaam zie ik je weggaan
toch scheidt afstand ons niet
omdat je in mijn hart woont en leeft
zonder afstand.

Willemieke

Dit vind je misschien ook leuk...