Nooit thuis, zoekend naar
erkenning
een vruchteloze zoektocht
angstig kijk je rond en laat niet zien
wat je bezighoudt
het masker weerspiegelt wie je
niet bent.
Dat je eigenlijk zo kwetsbaar bent
opzoek naar liefde
door jouw harde woorden door
weerklinkt een stille snik
naar een vulling van leven
verlangen naar liefde.
Naar het doorbreken van het verleden
maar je zit vast
aan een ketting
van zelfverwijt en afwijzing
gedwongen haatgedachten
weggestopte boosheid
onbegrepenheid en verwoestbaarheid.
Jouw gevoelens zijn niet
zeldzaam
ik ken ze ook
ten diepste
kennen wij ze allemaal.
Dank U
dat U machtiger bent
dan al onze negatieve gevoelens
U kracht geeft
en door Uw kruis
een voorbeeld gaf
van wie U bent
en zal zijn
we verlangen
naar Uw komende rijk.
Willemieke