Ingezonden gedichten

Ommekeer…

Een blijkbare
toegestane ommekeer
ontpopt zich in deze wereld.
 
Onschuldige worden schuldig
schuldigen worden onschuldig.
 
Onschuldige krijgen levenslang.
Zij moeten zich opsluiten
in een gevangenis met onzichtbare tralies.
En elke stap doet pijn
elk genot wordt uiteindelijk angst.
Leven in angst en leegte
een enorme leegte…
Onschuldige
zij worden aangestaard
soms herkent, nooit erkent.
Leven opgevend…
Daders geworden
van hun eigen gevangenschap, eenzaamheid
en aanpassingen…

Schuldigen lopen rondt
zij genieten van zon, wind en regen.
Ogen niet op hun gericht…
En elke stap is vrij
opgaande in het levende leven…
Schuldigen
zij blijven onherkenbaar
niet herkent, niet erkent
maar vooral vogelvrij…
 
Een wereld draait zich binnenstebuiten
ogen sluiten zich.
Elke dag opnieuw
tot geen oog meer zien kan.
 
Zouden “zij” niet eigenlijk “vrij” behoren?
Is dit wat wij in stilte toestaan?
 
Blijkbare ommekeer…

Esthter Westplate

Dit vind je misschien ook leuk...