Ik zag het al aankomen
de donkere wolken pakte zich samen
en de storm brak los
toen besefte ik pas
hoe “breekbaar” ik ben.
Toen jij kwaad werd
en begon te schelden
zag ik in dat het niet aan jou lag
ik kwam langzaam mezelf tegen
en besefte hoe moeilijk ik ben.
Toen ik mijn woorden
niet meer in kon houden
begreep ik ineens
hoe “breekbaar” jij bent
maar eigenlijk was het al te laat.
Soms kun je beter maar zwijgen
en alles maar laten zoals het is
misschien los de tijd de problemen wel op
want wat mis is gegaan kun je niet ongedaan
maken maar wel eerlijk repareren.
Cees van Wijgerden