Ingezonden gedichten

Geen toekomst (oorlogskind)

Nooit zal ik vergeten
hoe zij keek op die dag.
toen de man in donker groene kleren
kwam vertellen wat er was.
 
Hoe is het met mijn ma
hoe gaat het met mijn pa
De man kon alleen maar antwoorden
dat noch ma noch pa er was.
 
Wanneer komen ze terug
want dat wil ik zo graag!
De man boog zijn hoofd en schudde ontkennend
alsof hij het antwoord kon vermijden op die vraag.
 
Je ma en pa zijn weggegaan
naar een betere plek, ze komen niet meer terug.
De man keek haar aan
en keerde terneer geslagen zijn rug.
 
Maar het meisje gaf niet op
en riep met luide stem:
Ik zal aan God vertellen
wat voor een gemene man u bent.
 
Toen kon de man alleen maar huilen.
Was hij het die had beslist?
over het leven van haar ouders
en de toekomst van dit kind?
 
 Erica van den Assem

 

 

 

 

 

 

 

Dit vind je misschien ook leuk...