In het spoor van mijn leven
is er iets loos.
Waarom duurde het zolang.
Waarom?
Waarom is mijn jonge leven
één grote leugen.
Waarom mocht
de waarheid niet worden verteld,
werd er geschuild
achter muren van schijnheiligheid.
Nee,
geen haat,
maar verdriet.
Verdriet,
het niet weten
van wie ik er één ben.
Het sterk verlangen
om te weten
waar ik vandaan kom.
Erkenning,
mijn eigen “ik” ontdekken.
In deze twee werelden
zal ik pas rust krijgen
als de “waarheid”
echte waarheid wordt.
Cees van Wijgerden
