Zondagmorgen

14 jaar “Erik, wakker worden! ‘t Is tijd!”Erik wrijft z’n ogen uit en kijkt op z’n wekker.O, nog twintig minuten. Hé, zeg, wat was ‘t gezellig gisteravond!En nou naar de kerk, wat een afgang…Shit, ‘k heb geen barst zin. Wat moet je daar nou mee, in deze tijd?Ze lopen een beetje te huichelen, met hun …

Toekomst (1)

Weet je, soms… soms kan ik er niet meer tegen. Je komt thuis na een zware schooldag:achtste uur gym en zo, weet je. En dan stapels huiswerk:wiskunde, scheikunde, natuurkunde, Frans, Engels, Duits. Onder het eten moeten je oudersje er nog eens op wijzen wat er allemaal fout gaat.Die ouwe heeft altijd gelijk.Ruzie dus, begrijp je …

Loopbaanplanning

Zestien jaar Weet je,ik denk er wel eens over na,hoe ‘t zal zijn in 2020. Ik zit op een kantooren voor me ligt een schrijven van de directie. ‘Loopbaanplanning. De organisatie waarin u werkt, is voor een aanzienlijkdeel bepalend voor de mogelijkheden die u heeft om uw loopbaanwensen ten uitvoer te brengen.Toch moet u uw …

Volendam

Dit is al de vierde die ik vandaag wegbreng. Het is bijna hetzelfde als de eerste. De klokken blijven maar luiden. De lijkwagen heeft het druk. Daar stond je dan, om kwart over twaalf. Een gelukkig nieuwjaar, een pilsje in je hand. Een fijn sfeertje. En toen, licht uit en vlammen schoten om de mensen …

Wat je ook lam legt

wat er ookin je omgaat en wat je lam legt je in de weg zitje ervan weerhoudt om je doel te bereiken het is een toch een deel van jouen het ligt eraanhoe je er mee om gaat Cees van Wijgerden

Het moment

In het rumoer van het leven,word ik stil gezet.Een “moment”,waar mijn leven is veranderd. In het rumoer van mijn leven,is het niet meer zoals het was.Het “moment”,om niet te vergeten. In het rumoer van mijn leven,kijk ik omhoog,en weet, in dat “moment”,dat mijn Heiland,mij wilt omarmen,mij kracht wilt geven,mij wil troosten. Cees van Wijgerden 

Hij en ik

Vaak als ik op bezoekging kon ik het geen plekje geven,totdat ik de rust kreeg van binnen.  Alleen langs het water.Denkend over de gevangenis,hoe het allemaal anders kan.Ik heb dat gevoel, schuldgevoel, Plotseling hoor ik in de verte stemmen.Toen ik opkeek,zag ik een menigte.Blij, al zingend trekken zij voort.Een heilig koor, ze komen dichterbij,ik zie …

Het “begin” nadert

Lang keken wij er naar uit,voor ons het einde, voor jou het begin.Het begin van een nieuw tijdperk in je leven.Je bleef staande, en groeide. Groeide naar de volwassenheid.Diep in mijn hart heb ik respect voor je,door met vallen en opstaan,het leven weer een doel te geven. Vooruit kijkend leek het lang.Terugkijkend was het maar …

Kostbare korte vreugde

Hoog stonden wij op de zware vesting,hangend over een dikke muur,afgewerkt met natuursteen. Kijkend over de brede rivier de Waal,een duwbak stuwde voort.Voor ons, een onstuimige donkere lucht,achter ons scheen de zon.Een kind lachte, een hond blafte. Na ruim anderhalf jaar.Jij en ik.Even vrij.Een kostbaar moment.Een korte vreugde. Stil staarden wij over het wijde gebied.Ieder …

In de cel

Hier zit ik dan, dag in dag uit in mijn cel, heel alleen.Beladen en met veel vragen wat een ellende.Ik hoop op die ene of andere bekende,die me opzoekt en een arm om me heen slaat. Eén keer in de week mag bellen,dan heb ik zoveel in tien minuten te vertellen.Even weer een mooi contact,dat …