Gek hè, alles loopt op rolletjes, en soms komt het boven. Twijfel, eigenlijk een normaal iets denk je dan, ieder mens heeft dat wel eens. Gedachten die zomaar door je hoofd spelen. Zijn mijn vader en moeder wel, m’n echte vader en moeder? Heb ik wel een goeie keus gemaakt in m’n vakkenpakket? Je gaat …
Camera’s om je heen, 100 dagen lang. Opgesloten in een huis. Ver van de buitenwereld. Opgesloten in je eigen ik te zien in heel het land. Big Brother. Een stukje eigenwaarde. Een stukje eigen ik. Wordt opengescheurd door lenzen. 24 uur per dag. Als je moet eten, douchen, of pissen. 24 uur wordt je in …
De muren van de klas.Vallen langzaam in puin.De ruiten worden weer zand.De inkt wordt weer water.De schoolbanken worden weer hout.Het krijt weer rots.En de vleugelpen wordt weer een vogel. Schrijver onbekend
15 jaar De weg was lang. En jij moest hem dragen. Een ziekte die je langzaam afbrokkelde. En toen kwam het moment. Dat je ons ging verlaten. Met pijn in mijn hart nam ik afscheid. En nu mam…..mis ik je. Als ik thuis kom, valt de stilte mij aan. Je foto staat in de kamer. …
Ik kan niet meer huilen. Niet meer huilen om jouw gemis. Je hebt zoveel aan mij gegeven, het was je lach, je groet, je denken zo positief. Nu is de stilte gevallen. Je bent niet meer. De laatste weken waren zwaar, bijna onmenselijk het verdriet is “in” mij, “met” mij, mijn tranen opgedroogd. Het lied …
“Het gaat vandaag een beetje beter, en daar moet je dan gebruik van maken”. Helder en nuchter, zo kom je dan over. Gewoon een paar woorden. Voor jou, met een diepere betekenis. Voor mij, een gevoel van onmacht. Ik weet, het is een lange weg. Maar op die weg, jouw levensweg ben je jezelf. In …
In het rumoer van het leven, word ik stil gezet. Een “moment”, waar mijn leven lijkt te veranderen. In het rumoer van mijn leven, is het niet meer zoals het was. Een “moment”, om niet te vergeten. Here verlaat mij niet. Mijn God, wees niet verre van mij! Haast U, mij ter hulpe, Here, mijn …
Lopend door de straten, op een stille kerstavond… kaarsen voor de ramen en verlichte kerstbomen. Denkend aan de vele duizenden mensen die dit niet kennen…, misschien in oorlog, een ziekbed, in eenzaamheid, vul maar in. Wat missen zij? De koorzangavonden, door verenigingen uitgevoerd? De kerkdiensten overvol? Restaurants, overbezet? En wij? Wij worden verzadigd met dit …
Als ik op een mooie zomeravond nog laat buiten loop, en ik kijk omhoog naar die mooie sterrenhemel, dan komt deze psalm vaak in mij op. Dan kan ik stil worden van binnen, heel stil, en soms kan ik dan in al mijn vreugde en verdriet zuchten: Vader, wat is dit mooi! Aanschouw ik Uw …
Koud en hard was de blik in je ogen. Je kon het me niet vergeven. Ik probeerde ‘t je uit te leggen, maar ‘t drong niet tot je door. Ook al probeerde ik de minste te zijn. Mijn gedachten gingen terug, terug naar mijn opvoeding. Probeer altijd de minste te zijn, dat was me geleerd. …
