Bij het vallen van de avond viel de stilte om mij heen het werd donker en ik was alleen. De drukte van de dag viel van me af. Ik dacht aan wat het leven mij gaf. Langzaam werd mij denken omgezet in een gebed. God had mij even stil gezet. Het bleef nog lange tijd …
We wisten hetmaar toch nog onverwachtsging je van ons heenje laatste glimlachwas voor mij het afscheidje laatste glimlachgaf mij de zekerheiddat “houden van”verder gaat dan mijn denkenbij jou afscheidverdween het duisteren er kwam “licht” voor in de plaatsttoen de woorden werden gezongen:Hij die de hemel en aarde schiep“Hij is het die u bij name riep” …
het bekruipt jezomaar ineenseen spanning die je leven beheersthet giert door je lichaamtotdat je doodmoe op bed neervaltlangzaam kom je tot rustdan komt er een moment dat een vraag naar boven komt drijven:waarom laat ik me zo gaan gekke ik Cees van Wijgerden
Ver van God of wie het dan ook mag zijnnog niet afgetobdmaar ik voel wel de pijn. Zo dwaal ik steeds weer rondzoekend naar het antwoordmet weinig vaste gronden goedkope bijbelwoorden. Vele geven raad hoe ik verder moet levenmaar geven zelf weinig daadhet is mij om het even. Eén troost die ik hebik ben niet …
Heer,vol ontzag kijk ik naar Uen voel, hoe klein ik ben.Heer ik wil horenuw zachte stemlaat andere stemmen in mij zwijgen.Dan kan ik gerust in Uw ogen kijkenervaren hoe groot Uw liefde is voor mijen dan weet ik,U tilt mij opdaar waar het water te diep is.Op Uw schouder mag ik zitten als een berg …
De vragen die op je afkomenhet gevoel er niet meer bij te horenen eenzaamheid die je ervaart.Troost je dan maar met deze gedachten: Als je niets meer hebthoef je ook niets meer te verwachtenen wordt je ook niet meer teleurgesteld. Misschien is het een beginom zelf sterker te wordenen niet altijd afhankelijk te zijn van …
Waarom,ben ik al die jaren blind geweesten zag het verdriet niet van jewas het omdat ik je niet begreepof, omdat je het zo goed kon verbergen. Het gevoel van machteloosheidom je te laten gaan een andere weg, die ik nu wel begrijpmaar waar ik geen rust van hebhet gevoel….te kort geschoten. Diep van binnen weet …
om van ons heen te gaanhet stormt door mijn geestmijn hart huilt van binnen gebroken voor jou was er geen leven meer de wind nam je woorden meede regen spoelde je voetstappen weger heerst een stilte in deze ochtendkilte onbegrip verdriet en verbijsteringniemand kan nog iets zeggenhet enige houvast is een herinnering een foto en …
Soms zak ik wegin mijn eigen wereldjeen ga mijn eigen wegeen weg ver van het Uwe. Heer,als U mij dan aankijktsla ik mijn ogen neerals U mij een hand geefthou ik ze in mijn zakken. als U met mij mee wandeltloop ik langzamerals U mij liefde geeftverkilt mijn hart. ik weet het wel en ik …
11 februari Zonblauwe lucht….warmteen een diepe zucht…..nog geen zomer. Cees van Wijgerden
