Volwassene, zij kijken en zijn de toeschouwers voor jongeren aan de rand van hun leven.Zij mogen je toe kijken terwijl je speelt.Zij mogen naar je lachen terwijl je verloren bent in wat je ziet en doet. Zij zien langzaam worden wat je bent.Zij houden de weg open naar je geluk en zullen proberen te verhinderenom …
Ik ben uit mijzelf gekropenverbaast en ook een beetje bang.Jarenlang was ik naar binnen gekeerd en ik dacht, voor me leven lang. Maar toen kwam het momentdat iemand mij open brak.En mij vroeg: Wat doe je met je leven?En ik besefte, het is, mijzelf geven.Vader,dank U weldat U mij liet zienhet leven is waardevolen U …
Blijf niet staan.Want wanneer er één deur die naar het geluk gesloten wordtgaat er een andere deur open.Steeds blijven we achterom kijkennaar de deur die gesloten is. Soms staan we zolang te turendat we de andere deur die open staat niet zien. Cees van Wijgerden
Zacht trok je de deur achter je dichten in stilte ben je vertrokken.Zelf nam je de beslissing om niet terug te keren. Maar je bent vergetendat je “iemand” wasop wie er werd gewacht.Je ouders in verdriet en gemis.Het weggaan van jou is voor hen geen afscheid. Zij blijven hopen op dat ene momentdat je de …
Hij op zat in de tweede klas en zei je ooit tegen mij:Later…. Als mijn puberteit over is, ga ik springen. Och……. Ik hoor zoveel van die sterke verhalen.Maar…………..Nu moet ik toegevendat deze sprong uit het vliegtuigje het waar maakt, wat je toen tegen mij zei. Al zwevend zul je gedacht hebben:“Ik zal hem daar …
De vitaminepillen stonden voor het grijpennodig om carrière te makenwant tijd is geldalles ging gehaast. Toen kwam je erachter:je wilde aan de top komen maar er was geen plaats genoeg om te gaan zitten! Gelukkig Pa…… nu heb je even tijd voor mij. Cees van Wijgerden
Soms dwalen mijn gedachtenen ben de weg eventjes kwijt.Staande op een kruispunten kijk om mij heenvier wegen, waar moet ik heen. Mijn weg waar moet ik hem vinden?Doorgaan! Al kost het mij een hele strijd.Het enige wat ik zeker weetis dat ik niets zeker weet. Eigenlijk hoef ik me geen zorgen te maken wat ik doe …
Kleine vogelop een dag ben je volwassenen sla je vleugels uitom te ontdekken nieuwe kansen. Laat de wind je meenemenje bent volwassenen neemt afscheid van het ouderlijke huis. Dat je vleugels worden verwarmd door de zon. Toch wacht ik dat je terugkeertnaar het warme plekje waar je leven begon.Daar waar de liefde op je wachten …
Langzaam steen voor steenworden mijn muren opgebouwd door ervaringen wat het leven mij brengt. Wel vraag ik me af langzamerhand of de funderingwel berekend is op dat wat het leven mij brengt. De architect,de ontwerper van mijn bouwwerklegt Zijn liefdevolle hand op mijn schouder. Ik kijk hem recht in Zijn ogenen begrijp ineens….wat Hij bedoeldetoen …
Als het gevoel opdringtdat je in een draaikolk ziten langzaam naar beneden wordt gezogen, wil nog niet zeggendat je “het” moet laten gaan. Blijf vechten voor erkenning.Kom er voor uit.Zoek mensen uit om je heendie dat gevoel je wel kunnen geven.Stop met praten als je het gevoel krijgtniet te worden gehoord. Balans voor je innerlijkis …
