20 december. Hij zat in de kantine, stil achterin. Ik liep naar hem toe en keek in zijn opengeslagen agenda en las: 25 december – klote Kerst. Hem aankijkend, dacht ik meteen aan jongerentaal, en aan het boekje dat ik had gekregen. Een scheldwoordenboek van…, een gebundeld boekje met… 1600 scheldwoorden 1600? Ja, 1600! Moet …
Ik heb een verborgen liefde een liefde die ik niet kan uitstralen een liefde die ik niet openlijk kan laten zien een liefde die veel mensen niet begrijpen. In feite zit mijn liefde in een schulp ingekapseld, ingekapseld door onbegrip. Ik kan er niet aan toegeven, omdat ze zeggen dat het verkeerd is. Kerkmensen veroordelen …
Hij liep zomaar m’n lokaal binnen. Dertien jaar. Z’n pakje shag nog half in z’n zak. Dat viel me gelijk op. Nooit gedacht. dat die vraag zo diep bij hem zou inwerken. “Mag je roken van thuis?” “Van mijn ouwe niet.” “O. Heb je een goeie vader? Ik bedoel, hij heeft toch wel positieve kanten?” …
Dwaasheid ’k Ga handelen in stenen: straatklinkers, basalten, Waalformaatjes, kinderkopjes. Goeie handel, een gat in de markt. De afname hangt een beetje af van de situatie. ’t Is soms onvoorspelbaar. Maar ik verdien er een goeie boterham mee. Waar ze naartoe gaan? Dat is toch duidelijk? Israël en de Palestijnen. ’t Raakt een keer op …
Maandag 6 december 1999. Je belde, of dat ik nog even langs wilde komen, want je hoopte een paar dagen thuis te zijn. Woensdag 8 december. Je was eindelijk thuis, lag op de bank, en vertelde, vertelde dat je nog hoop had, een sprankje hoop. Je liet me de tabletten zien, een tafel vol. Toen …
Zestien jaar… Ik ken hem niet, maar kwam hem toevallig tegen. Het was een mooie middag in maart, en we raakten samen aan de praat, over van alles en nog wat. Vijftien minuten lang. Totdat… de buitenlander aan de orde kwam: Ze stinken. Ze werken nooit. Wij moeten alles betalen en jatte, jatte kunne ze ook. Weet je wat ik vind? Afvoeren die buitenlanders! Hoe …
In het schemerlicht van de lantaarn zag ik hem staan. De regendruppels flonkerden in het licht, rond de klok van zeven uur. Ik keek hem verwonderd aan: een zeiknatte kop, ogen die boekdelen spraken. – Wat ben je vroeg? “Tja…” – Wat zie je eruit, man! “Tja…” – Kom mee naar binnen, daar is ’t …
Ken je ze ook? Het is maandag. Je stapt op je fiets of je brommertje. Het weekend nog tussen je oren, ontmoet je daar een klasgenoot. En je eigen ik…zakt met een rotgang naar beneden. Je komt net de school binnen, en je wordt daar eventjes begroet door je medeleerlingen. En je eigen ik…zakt met …
