16 jaar
Het is stil in mijn kamer in dit late uur.
Al denkend staar ik naar het plafond,
Weer een dag voorbij, waar alles op mij afkwam.
Een onbekende “gast” snoerde even mijn mond.

Zomaar uit het niets stond hij daar.
Vertelde wat “Jezus” voor hem had gedaan.
Ik klapte totaal dicht, dit is wat ik niet wil,
dit wilde ik niet horen, geen geloof in mijn bestaan!

Maar toch, in deze stilte, in dit late uur,
helemaal alleen, zit mijn hoofd vol met vragen.
Het voelde, dat ik was geraakt, maar gaf het niet toe.
Ergens voelde ik mij totaal lamgeslagen.

Diep in mijn hart klonk nog steeds die tekst:
Jezus, Hij heeft je lief,
Hij neemt je hand vast en zal je beschermen.
Eigenlijk besef ik het wel, maar ik ben zo negatief.

Toch raakte het mij van binnen, die grote Liefde van Hem!
Ook al druist het tegen mijzelf in.
Langzaam liet ik het gaan en werd het rustig van binnen.
Ik voelde en ervaarde, blijven vechten heeft toch geen zin.

Het is stil in mijn kamer in dit late uur.
Al denkend staar ik naar het plafond.
Wat een dag, waar mijn leventje op zijn kop stond,
en er kwam een vraag uit mijn mond.

Cees van Wijgerden