Zacht trok je de deur
achter je dicht
en in stilte
ben je vertrokken.
Zelf nam je de beslissing
om niet terug te keren.

Maar je bent vergeten
dat je “iemand” was
op wie er werd gewacht.
Je ouders in verdriet en gemis.
Het weggaan van jou
is voor hen geen afscheid.

Zij blijven hopen
op dat ene moment
dat je de deur weer
zachtjes open doet
en de stilte, de diepe stilte
wordt verbroken.

Cees van Wijgerden