We wijzen zo graag naar die ander
en dan is een oordeel zo geveld.
Niet nadenkend, zo maar uitgedeeld
en dit alles wordt zo doorverteld.

Het oordeel is neergezet en gaat zijn weg,
het ligt op straat en uitgesproken.
Gedrag gaat veranderen, het doet pijn,
maar waar het omgaat… in elkaar gedoken.

Een opmerking, als steek gegeven,
Het komt hard binnen en doet zeer.
En ja, we gaan er zo snel mee in,
het breidt zich uit en worden meer.

Het wijzen naar die ander heeft geen zin,
Het brengt alleen pijn en haat.
In welk “jasje” je ook leeft
en wat er ook in je schuil gaat.

In welk “jasje“ je ook leeft,
achter elk mens schuilt een verhaal!
Je bent mooi door je uitstraling
en in Zijn ogen... zo speciaal.

Cees van Wijgerden