Na vier jaar is het nog niet voorbij
elke dag voel ik me weer zo rot
er komt geen einde aan
het maakt me van binnen kapot.

Ik ga er de nacht mee in en sta er mee op
elke dag is het strijden
en er komt geen einde aan
wil je echt dat ik het steeds verkrop.

Wat doe je me toch aan
steeds weer met dat verdriet
er komt geen einde aan
en er is er maar één…die het ziet!

Daar kan ik schuilen
daar mag ik huilen.
Hij zegt: Kom maar bij Mij
rust maar met Mij aan je zij.

Micha van der Hout