Het is weer
zoals het altijd was
ook al dacht ik even
dat het niet meer
terug zou komen
een machteloos gevoel
en stekende woorden
woorden waar ik niet tegen kan
die mijn hart raken
en mij koud maken
van binnen
harteloos, zonder leven.

Tranen
die niet getroost lijken
te worden
omdat ze er al waren
dwingen tot vertrouwen
tot leven
niet tot vermoeidheid.

Maar niet die woorden
die woorden die me zo steken
die me zo klein maken
en stil
waarvan ik er
teveel van heb gehoord
en ik weet
hoe het verder gaat
het eindigt om weer
te beginnen
gevecht van binnen.

Gevecht tussen de duivel
en U
U heeft gewonnen
helpt U mij ook te winnen.

laat me niet alleen
doe me geen pijn

Willemieke