Zestien jaar… Ik ken hem niet, maar kwam hem toevallig tegen. Het was een mooie middag in maart, en we raakten samen aan de praat, over van alles en nog wat. Vijftien minuten lang. Totdat… de buitenlander aan de orde kwam: Ze stinken. Ze werken nooit. Wij moeten alles betalen en jatte, jatte kunne ze ook. Weet je wat ik vind? Afvoeren die buitenlanders! Hoe …
In het schemerlicht van de lantaarn zag ik hem staan. De regendruppels flonkerden in het licht, rond de klok van zeven uur. Ik keek hem verwonderd aan: een zeiknatte kop, ogen die boekdelen spraken. – Wat ben je vroeg? “Tja…” – Wat zie je eruit, man! “Tja…” – Kom mee naar binnen, daar is ’t …
Ken je ze ook? Het is maandag. Je stapt op je fiets of je brommertje. Het weekend nog tussen je oren, ontmoet je daar een klasgenoot. En je eigen ik…zakt met een rotgang naar beneden. Je komt net de school binnen, en je wordt daar eventjes begroet door je medeleerlingen. En je eigen ik…zakt met …
Ik erger me dood aan die reclame. Neem nou: Wiskas – Brokken en toetjes. Allerlei soorten en maten. Allerlei prijzen. Weet je, hoe zouden al die honden en katten het moeten doen in de Derde Wereld? Trouwens, hier geven we er miljoenen aan uit, terwijl er aan de andere kant van de wereld mensen liggen …
Vijftien jaar Weet je waar ik nou zo’n hekel aan heb? Aan die schijnheilige …… met hun uitgestreken ….. met hun mooie zoet sappige woorden, met hun… Ach, laat ik maar ophouden. Wees gewoon eerlijk. Zeg waar het op staat. Maar ga je niet mooier voor doen dan je bent. Kijk, in Den Haag kunnen …
Als je ‘t hebt over communicatie, nou, dan weet ik er nog wel een paar. Ze trekken duizenden draden, duizenden buizen langs straten en wegen. Satellieten, elke maand worden ze de lucht in geschoten. GSM na GSM, overal hoor je die dingen: op een bruiloft, een vergadering, op school, noem maar op. En weet je …
Ik ben ik. Ik neem het recht helemaal mezelf te zijn. Ik neem het recht om met geen ander rekening te houden. Ik wil alles zelf ervaren en beslissen. Ik wil vrij zijn, vrij van ‘het moet’. Ik wil m’n eigen fouten willen maken. Geen normen en waarden. Dit leven is er nou eenmaal van …
We hebben twee groepen. Ze hangen allebei als klitten aan mekaar. Als er één van de groep links gaat, gaat de rest mee. Gaat er één rechts, hup, de rest volgt vanzelf. De ene groep mag de andere niet. Als het even kan, zitten ze elkaar dwars. Ze leven als twee wereldjes op school. Maar …
