De wind heeft
mijn zeil slap laat hangen
en ik ben het spoor kwijt geraakt.
Waar staat mijn ster te flonkeren?
Waar is mijn kracht gebleven?
Juist nu heb ik het nodig.
Wie kan mij nog helpen
wie zal mij vinden?

Starend voor me uit
gedachteloos
vallen de weinige woorden
in het niets:
Ga naast me staan.
Sta aan mijn kant.
Help mij veilig
terug naar huis
daar waar ik thuishoor...

Jij bent degene
die het lied van mijn hart kent
en het opnieuw kan laten zingen
als ik de woorden vergeten ben.

Cees van Wijgerden