Samen liefde, samen delen,
een tijd, waarin we mochten genieten.
Dieper elkaar leerde kennen,
elkaar niet loslieten.

Een tijd waarin
twee harten samen vloeide.
Het leek op een bloem, die
in de lente langzaam open bloeide.

Hoe moet ik dit verwerken,
dat je op deze manier een andere weg ging.
Mij achterlatend met vele vragen,
ik hield van je, het voelt als een aardbeving.

Alles schudt nu door elkaar,
Mijn gevoelens, verlangens en mijn leven.
Ik ben mezelf niet meer,
en had alles aan jou weggeven.

Diep van binnen voel ik me bedrogen
in de steek gelaten, ik begrijp het niet.
Zo zoek ik weer mijn eigen weg… opnieuw,
ik weet niet waarheen en voel dat niemand mij ziet.

geschreven voor jou maatje.

Cees van Wijgerden