Het voelt of je een tijd overslaat
in beslag genomen door de zorg.
De dagen worden gevuld door het leven
je leeft niet het leven, maar het leven heeft jou in de greep.

Soms een lach dan weer een traan.
Soms een klein beetje begrip.
Dan weer het onbegrip, waarvoor je staat.
Vechtend, vast grijpend aan de kleine dingen.

Al is de toekomst onzeker
toch ga je door vol hoop en vertrouwen.
Zo leef je van dag tot dag
in de weinige momenten van rust.

In die momenten ben je op zoek naar jezelf
en moet je toegeven dat langzaam
een klein stukje van jezelf verdwijnt.
Zo staar je omhoog met een vraag op je hart.

Toch nu, moet je juist trots zijn op jezelf.
Want een ander had dit misschien niet gedaan.
Wat jij ontvangt is liefde en zorgzaamheid
Wees daarom trots op wie je bent, je mag er zijn!!

Cees van Wijgerden