Nadat je me alles had verteld
en ik je tranen zag
besefte ik de leegte in je
het verdriet dat er was.
De gesproken woorden
werden meegenomen door de wind
tot ver achter de horizon.
Het leek of je toekomst was weggevallen.

Maar de schoonheid van ons samenzijn
stond nu op de voorgrond.
Samen stil staan
dat gisteren verleden is.
Morgen nog een raadsel.
Samen mochten we ervaren
dat vandaag een Geschenk was.

In deze stilte
was er vriendschap!

Cees van Wijgerden