De tijd is op.
Geen plekje meer te vinden.
Dromen zijn vervlogen.
Langzaam glipt het leven weg van ons.

Dat leven krijgt een vraagteken.
Kansen zijn er niet meer.
Wij weten wat het brengen zal.
Maar de wereld draait gewoon door.

Met mijn tranen maak ik je lippen nat.
Aan het einde van mijn leven.
Zo klampen we aan elkaar vast.
Nu wordt “later”…. heden.

Cees van Wijgerden