Waarom is de zon uit je gezicht gehaald
het licht in jou gedoofd
je gezicht zo bleek gemaakt.

Waarom zijn de dromen uit je hoofd gejaagd
werd je hart gebroken
kleuren je ogen zwart.

Wie is niet nagekomen wat er is beloofd
heeft het lachen in je keel gesmoord
zijn je vuisten zo gebald.
 
Wie is het, die vergeten is
dat jij een toekomst had
wie heeft jou net als ik, te weinig lief gehad.

Waarom zijn je vleugels
van het leven in hun vlucht gebroken.

Cees van Wijgerden