In een flits zag ik je gaan
maar… je was niet te bereiken.
Mijn gedachten gingen terug
naar die tijd, dat je voor mij tijd had.

Het is nog niet te laat om met me te praten
er is nog tijd om gedag te zeggen.
Luister, waar je ook mag zijn
je leeft nog steeds in mijn gedachten.

Iets in mij zegt dat je zoekt
want ik weet, dat je rust bij mij had
een plekje dat aanvoelde, thuis te zijn.
Jezelf mogen zijn.

Het is nooit te begrijpen.
Waarom herinneringen ons bij blijven
waarom soms wegen splitsen.
Maar jongeren gaan.

Hopelijk ga je eens inzien
waarderen, wat iemand voor jou betekende.
Dat je eindelijk rust zult krijgen
in die warrige wereld van je.

Dat God je eens laat inzien
dat je hier niets mee bereikt.
Al dat vluchten, wegkruipen.
Bang om jezelf te ontmoeten.

Cees van Wijgerden