Het is stil als ik thuis kom
het oude bekende is niet meer.
Lijkt wel, of ik in een ander wereld ben
in mijn denken en mijn doen.

Soms overvalt me de leegte
en heb geen zin om wat te doen
De diepe wond doet zeer
maar ik weet, toch moet ik verder.

Het is tegenstrijdig.
Niet eerlijk, eigenlijk ben ik te jong
om zo vroeg mijn vader te verliezen.
Het is stil, als ik thuis kom.

Pa, ik denk vaak aan je
en zie je nog lopen
Ik hoor nog je stem, je humor
Maar…je komt niet meer terug.

Je foto, je naam, is al wat ik heb.
Herinneringen hoe je was.
De pijn in mijn hart neem ik mee
Pa…langzaam rolt er een traan.

Het is stil als ik thuis kom.
Ik mis je!

Cees van Wijgerden