De nacht was lang
geen oog dicht gedaan
vragen tollen door je hoofd
waar… ging het mis.

Een nieuwe dag begint.
Weer een dag,
alleen.
Het lijkt net of niemand om je geeft.

Kijkend naar de klok gaan de wijzers
langzaam vooruit, uur na uur verstrijkt.
Een traan over je wang
langzaam naar beneden.

Soms is het geluk ver.
soms kun je het even niet aan
een pijn die je stil zet.
Het “waarom” is groter dan het leven.

Moe, aan het einde van de dag
wil je weer grijpen
grijpen naar de verslaving
maar iets in je zegt …nee.

Midden in deze strijd
klinken de woorden
heel in de verte:

Als ik denk aan het kruis
o, dan ben ik stil.
De pijn die Hij leed
om mijnent wil.
Door God en de mensen
verlaten was Hij.
Hij hing daar voor jou
Hij hing daar voor mij
en nu ben ik vrij,
ben ik vrij.

Overgave aan Hem
die je lief heeft
dat is nog het enige.

Cees van Wijgerden