Veertien jaar, en zat bij me in het lokaal.
En we kwamen aan de praat over zijn toekomst.

M'n toekomst?
Afwachten, zei hij.
Ja, kijk,
ik denk dan wel aan de ozonlaag,
maar dat hebben we zelf in de hand.
Misschien lopen we straks met een gasmasker op.

M'n kinderen, die moeten verder,
en als wij er een puinhoop van maken, dan gaat alles kapot.
De techniek staat voor niets, dus dat gaat de goeie kant op.

Soms denk ik aan al die oorlogen.
Maar ja, die zijn er altijd al geweest.
Positief denken, dat is het beste.
Ik denk aan trouwen,
een goeie baan en veel geld, kinderen en geluk.

-En hoe denk je over geloven?

Eh…Een hoop mensen denken dat er,
als je later doodgaat, niks meer is.
Ik geloof dat m'n ziel onsterfelijk is

(Goeiemorgen, waar haalt hij het vandaan!).

God bestaat echt.
En later moet ik verantwoording afleggen.
En dan ga je naar de hemel of naar de hel.

De Jehova's Getuigen komen vaak aan de deur,
en die zeggen altijd wanneer de wereld vergaat,
maar die mensen geloof ik niet.

- En wat denk je van mensen die naar de kerk gaan?

Je hebt zo van die kerkmensen,
die roepen altijd ach en wee.
Ze zien alles zwart in,
alles gaat verloren, hel en verdoemenis.
'Och, mocht het nog eens een keer gebeuren.'

Maar de andere kant hebben we ook:
'Halleluja, prijs de Heer.
Ik heb m'n leven gegeven aan de Heer, en alles komt goed.'

Dan heb je ook nog dat soort kerkmensen,
die hobbelen maar wat aan,
geloven wel, maar kijken de kat uit de boom.
'Eerst zien en dan geloven.'

De bel ging, de les begint.

Ons gesprek werd afgebroken, ik was een beetje sprakeloos.


Later…

Cees van Wijgerden