Soms zit ik met de vraag:
Waarom, mijn leven gaat, zoals het gaat.
Maar als ik dan terug kijk
zie ik dat mijn leven, sporen achterlaat.
Soms van vreugde, soms van verdriet
maar…… het hoort bij mijn levenslied.

Zo, zit ik soms met vragen
momenten in mijzelf gekeerd
en juist op deze momenten
voor anderen compleet geblokkeerd.
Ik weet dan niet waarom het is, zoals het is
de vraag blijft, heeft het een betekenis.

Anderen kunnen dan denken wat ze willen.
Maar laat mij even dan alleen.
Het leven blijft een leerproces.
Waaruit ik zelf haal, mijn eigen les.
Soms zit ik met de vraag:
Waarom, mijn leven gaat, zoals het gaat.

Laat mij dan zijn, zoals ik ben.
Mij overgevend aan Hem
die mij dieper kent.

Cees van Wijgerden