Dankbaar kijk ik terug
liggend op mijn rug.
Starend naar het plafond
en gelukkig kerngezond.

Nee, het is niet altijd negatief
maar sommige dingen zijn gewoon definitief.
Het is accepteren
en daarvan kun je alleen maar leren.

Ik kan wel negatief liggen denken
en mijn eigen vol liggen tanken
maar daar los ik niets mee op
en stoot daardoor alleen mijn kop.

Daarom kijk ik alleen maar naar het kleine
en volg alleen mijn eigen richtlijnen.
Die ik vroeger heb geleerd
en vaak heb bekritiseerd.

Mijn puberteit, het ebt zich langzaam weg
mijn eigen dingen gaan nu meer in overleg.
Ik ga uit van positief denken
dan kan het leven mij veel meer te schenken.

En midden in dit levensgenot
dank ik alleen maar….. mijn God.
Hij is de maker van mijn leven
en door Hem alleen wordt ik aangedreven.

Cees van Wijgerden