Als je bewust nadenkt over het feit,

dat het schoolleven, maar een stukje van je leven is,
zou je nu eigenlijk, veel aan de kant moeten zetten,
om deze “schooltijd” te gebruiken voor je toekomst.

Bij deze gedachte raak je uit balans.
Je denkt nog lang niet aan een slaagkans.
Het lijkt nog heel ver vooruit.
Je gaat er liever “even tussenuit”.

Begrijpelijk, want je bent jong
het leven lacht je toe.
Dondere en klote in de klas.
Storen en een rotzooi in je boekentas.

Dat een ander moeite heeft met zijn stof.
Interesseer jou niet en je vindt het maar soft.
Aan het einde van de les… met al je straf,
voel je het als een hoop hondengeblaf.

Als je ooit nog eens bewust gaat nadenken,
wat de studie in je leven, jou kan schenken,
heb je misschien spijt van wat je een ander aandoet.
Verpest hebt voor die ander, misschien voorgoed.

Het “schoolleven” is een stukje van je leven
en weet je, “achteraf” duurde het maar even.
Dondere, klote, stuiteren en storen,
stop er mee voordat je weer gaat ontsporen.

Cees van Wijgerden