Dromerig fiets ik naar school
altijd dezelfde weg.
Plotseling schiet mijn voorwiel weg
in een gat in het trottoir.
Eigen schuld… niet goed uitgekeken!

De andere dag,
mijn hoofd nog vol van gisteren.
Plotseling schiet mijn voorwiel weg
in een gat in het trottoir.
Stom… ik had het moeten weten!

Na slecht te hebben geslapen
fiets ik weer mijn weg.
Plotseling schiet mijn voorwiel weg
in een gat in het trottoir.
Ik val er weer in…het word een gewoonte!

Toen gingen mijn ogen open!
Ik wist waar ik mee bezig was!
Het is mijn eigen schuld!
Ik ga nu een blokje om
en vermijd het diepe gat.

Soms moet ik eerst drie keer mijn kop stoten
voordat ik het door hebt dat het anders moet.
Om mijn doel te bereiken in het leven,
is de afstand misschien wat langer
dan dat ik het had verwacht, ha,

maar… ik komt er wel!

Cees van Wijgerden