Als een ritssluiting
waar alle schakels in elkaar vloeien
zo verliepen de jaren op mijn school.
De docenten, conciërges mijn klasgenoten
de pauze en de lessen.
Alles verliep zoals het moest lopen.
Soms haperde de ritssluiting
en moest ik opnieuw beginnen.
Dat waren momenten
waar de schakels elkaar niet begrepen.

Nu vier jaar later,
is de rits gesloten, ik ben bovenaan
en mag beginnen
om hem weer opnieuw open te doen.
Weer onderaan,
ga ik mijn nieuwe periode in.
Bij dit alles is er een Hand
die mijn hand wil vastpakken
om alle schakels
in elkaar te laten vloeien.

Cees van Wijgerden