Een oor dat even naar mij luistert
een arm die mij troostend omvat.
Een zakdoek die mijn tranen wist
een schouder die mij even steunt.

Een moment van stilte met een goede vriend
die rust geeft aan mijn nooit rustende verstand.
Een kring waarin ik veilig ben
tegen het onbegrip van de grote wereld.

Iemand die mij vertrouwt
maar eigenlijk niets van mij begrijpt.
Iemand waar ik mijzelf kan zijn
die van mij houd zoals ik ben.

Ik zoek de mens die ik kan zijn.

Ingrit den Dekker