fluister gewoon mijn naamIk ben er voor je !
Depressie
Het lijkt wel alsof ik blind ben,
ik zie enkel nog een donkere mist.
Het is alsof ik het woord ‘vrolijk’ niet meer ken,
alsof iemand al mijn geluk heeft weggegrist.
Niemand die het ziet, niemand die het weet.
Soms denk ik zelfs
dat iedereen mij simpelweg vergeet.
Een klein blaadje, aan een grote boom,
dat ben ik!
Onbelangrijk, nutteloos, sloom,
ik val af zonder enige snik.
Onopgemerkt, traag en zonder geluid,
gaat mijn vlammetjes stilaan uit…
Femke Meurs
