In 't donker
kijk ik op
mezelf neer
en zie
alleen mezelf

lijkt alles
troosteloos
doet zeer
en nergens
is meer zicht

er sijpelt
licht
dat kiert door
m'n gevouwen
handen

dit licht
dat raakt
m'n ogen
aan

schijnt
door de vensters
van de pijn

Mijn God,
dat Licht
zó licht kan zijn

Cobie Verheij-de Peuter