Het leven is niet eerlijk
niet als het zo snel is vergaan
het leven is niet mooi meer
sinds dat jij bent doodgegaan.

Ik hield van al jouw woorden
en van je lieve lach
ik hield gewoon van jou
van nacht tot op de dag.

Ik kan niet meer gelukkig zijn
niet zonder jou hier om me heen
al het mooie dat is kwijt
mijn hoop, sinds jij verdween.

Eerst was je nog bij me
maar plotseling niet meer
nu ben je in de hemel
en ik mis je telkens weer.

Waarom heb ik niet geschreeuwd
toen hij zich zo gedroeg
en hij jou op die avond
tegen de vlakte sloeg.

Ik mis je en ik zoek je
misschien wel elke dag
ik zal je nooit meer vinden
nooit meer je woorden en je lach.

Ik leef eenzaam in de wereld
en jij nu boven mij
maar nooit meer bij elkaar
nooit meer samen, nooit meer wij.

Nu heb ik je verloren
maar voor mij blijf je een held
nu heb ik je verloren
door dat zinloze geweld!

Tess van Boerdonk